KÖBERNICK geht’s ruhig an

Cun chanzuns e texts, sco sch’ella füss gnüda be güst’uossa our da  let, somnambuloscillescha Uta Köbernick francamaing tanter persuna privata e persuna publica dal palc. Accumpagnada da coppina da cafè e comma da termos observ’la las tendenzas dominantas dal temp odiern ed oter palantöz.

Dals premis retschevüts e las distincziuns obtgnüdas da quists ultims ons nu’s lasch’la nimia frenar. Cun ün “Eu sun a fin cun meis sömmis”  alleger stüd’la il svaglarin in seis cheu. Anarchia i’l pigiama – Uta piglia sül seri il palc talmaing chi fa directamaing plaschair. Minchatant as stoja rier e nu’s sa gnanca dret perche e lura, dandettamaing, ans vegnan las larmas.

Köbernick piglia pachific – la sairada es uschè speciala sco quel di cha nus ans vessan cui fingià adüna tant jent (e cha nus nu vain ris-chà…).